Neuroleptyki: poprawiając ich skuteczność, redukując działania niepożądane. Seria przypadków. Część 2.
Antipsychotics: improving their efficacy, reducing adverse effects. Case study series. Part 2nd
Maja Polikowska, Bartosz Łoza
Klinika Psychiatrii Oddziału Fizjoterapii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w Warszawie
STRESZCZENIE
Leki przeciwpsychotyczne, które zostały wprowadzone w 1952 r., a ich atypowe postacie w 1988 r., charakteryzują się podstawowym bilansem skuteczności i bezpieczeństwa, który nazywany jest efektywnością. To właśnie efektywność decyduje
o rezultatach terapii krótko- i długoterminowej. Rozpoczynając każdą terapię, stawiamy pytania o korzyści z zastosowania danego neuroleptyku. W rzeczywistości efektywność leku jest każdorazowo ustalana indywidualnie. Przedstawiamy serię przypadków pacjentów leczonych efektywnie różnymi lekami przeciwpsychotycznymi (olanzapiną, kwetiapiną, aripiprazolem). Główną ideą tej serii jest zobrazowanie, jak równoważenie skuteczności i tolerancji jest stale konieczne podczas całego procesu leczenia.
Słowa kluczowe: olanzapina, aripiprazol, kwetiapina, efektywność, skuteczność, tolerancja
ABSTRACT
Antipsychotics, which were introduced in 1952, and atypical antipsychotics, introduced in 1988, are characterized mostly by their efficacy-to-safety balance. Both, efficacy and safety features, can be combined into one effectiveness concept. This approach is decisive in relation to the outcomes of short and long-term therapy. It is common that questions about clinical advantages of any single antipsychotic are being raised when we want to administer that medicine. Actually, the antipsychotic effectiveness is usually individual. We report the case series of patients, treated successfully with various antipsychotics (olanzapine, aripiprazole, quetiapine). The main idea of this series is to depict the constant therapeutic effort to balance the combined efficacy-tolerance effects.
Key words: olanzapine, aripiprazole, quetiapine, effectiveness, efficacy, tolerance