Nicergolina – stary lek z nowymi perspektywami
Nicergoline – an old drug with new perspectives
Jerzy Vetulani
Małopolska Wyższa Szkoła im. Józefa Dietla Instytut Farmakologii PAN w Krakowie
Streszczenie
Nicergolina, półsyntetyczny alkaloid sporyszu o własnościach adrenolitycznych, jest od 40 lat badana i stosowana jako lek usprawniający krążenie mózgowe i obwodowe, poprawiający metabolizm energetyczny oraz hamujący uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego związane z niedotlenieniem lub wiekiem. Nicergolina poza działaniem receptorowym aktywuje wewnątrzkomórkowe kaskady sygnalizacyjne i nasila produkcję tlenku azotu. Szczególnie interesującym aspektem jej działania jest aktywacja neurotrofin, zwłaszcza czynnika wzrostu nerwów (NGF) po podaniach doustnych. To działanie może być w znacznej mierze odpowiedzialne za ochronny wpływ nicergoliny na neurony cholinergiczne. Nicergolina poprawia osłabiane przez wiek lub zaburzenia niedotlenne funkcje poznawcze u zwierząt doświadczalnych i człowieka. W Polsce została zarejestrowana jako lek w otępieniach, schorzeniach naczyniowych: mózgowych i obwodowych, oraz w zaburzeniach równowagi. Poza tymi zastosowaniami powoduje dobre efekty terapeutyczne w leczeniu zawrotów głowy, chroni przed zachłystowym zapaleniem płuc (szczególnie po udarach), a w okulistyce stosowana jest jako lek w jaskrze i przyspieszający regenerację rogówki po zabiegach chirurgicznych.
Słowa kluczowe: nicergolina, alfa-adrenoceptor, otępienie, krążenie mózgowe, neuroprotekcja, NGF
Abstract
Nicergoline, a hemisynthetic ergot alkaloid having adrenolytic properties, has been since forty years investigated and used as a drug ameliorating cerebral and peripheral circulation, improving energy metabolism, and inhibiting the impairments of the central nervous system induced by hypoxia and aging. In addition to receptor action, nicergoline activates intracellular signaling cascades and enhances production of nitric oxide. Particularly interesting aspect of nicergoline’s action is its stimulatory effect on neurotrophin production, particularly of the nerve growth factor, after oral administration. This might be the main mechanism of protective action of nicergoline on cholinergic neurons. Nicergoline ameliorates age- or hypoxia-related cognitive malfunctions in experimental animals and in man. In Poland nicergoline is registered for treatment of dementia, central and peripheral vascular dysfunctions and in posture disturbances. In addition it was successfully used in treatment of dizziness, protection against aspiration pneumonia (particularly after stroke) and in ophthalmology as a drug in glaucoma and accelerating corneal regeneration after eye surgery.
Key words: nicergoline, alpha-adrenoceptors, dementia, cerebral circulation, neuroprotection, NGF
Styl radzenia sobie ze stresem wśród studentów kierunków medycznych
Style of coping with stress among students in medical fields
Renata Markiewicz1, Ewa Humeniuk2
1 Zakład Pielęgniarstwa Psychiatrycznego, Uniwersytet Medyczny w Lublinie
2 Zakład Zaburzeń i Rehabilitacji Mowy, Uniwersytet Medyczny w Lublinie
Streszczenie
Studenci kierunków medycznych jako przyszli pracownicy służby zdrowia będą narażeni w przyszłości na działanie różnych czynników stresujących w swojej pracy. Nie tylko obowiązki zawodowe i odpowiedzialność za pacjenta, ale również sposób reagowania i związane z tym style radzenia sobie w sytuacjach stresowych staną się w przyszłości ważnym elementem poprawnie wykonywanych obowiązków służbowych. Style te będą o tyle istotne, iż w pewnym zakresie stanowić będą czynnik ochronny przed zespołem wypalenia zawodowego. W pracy dokonano analizy stylów radzenia sobie ze stresem wśród studentów Wydziału Pielęgniarstwa i Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Medycznego przy użyciu skali CISS.
Słowa kluczowe: sytuacje stresowe, styl reagowania, studenci kierunków medycznych, profesje medyczne
Abstract
Students of various medical professions, as prospective health care professionals will be exposed to stressors in their future work. Not only professional duties and responsibility for patients but also the ways of responding and the associated styles of dealing with stressful situations will be an important part of their future properly performed professional duties. These styles will be significant insofar as to some extent it will constitute a protective factor against the burnout syndrome. This paper presents an analysis of the style of coping with stress among students of the Faculty of Nursing and Health Sciences at the Lublin Medical University carried out with the CISS measurement.
Key words: stressful situations, response style, medical students, medical professions
Zaburzenia psychiczne w obrazie funkcjonalnego rezonansu magnetycznego
Psychiatric disorders in the functional magnetic resonance image
Kamil Chorążka1,2, Paulina Miłkowska3, Maja Polikowska1,2, Bartosz Łoza1,2
1 Klinika Psychiatrii, Oddział Fizjoterapii, Warszawski Uniwersytet Medyczny
2 Mazowieckie Specjalistyczne Centrum Zdrowia im. prof. J. Mazurkiewicza
3 Oddział Alergologii, Szpital Dziecięcy im. prof. dr. J. Bogdanowicza w Warszawie
Streszczenie
Wraz z wprowadzeniem czynnościowego rezonansu magnetycznego (fMRI) możliwa stała się nieznana wcześniej ocena aktywności ośrodkowego układu nerwowego. Ocena, nie tylko strukturalna, ale także powiązana z nią czynnościowa, pozwala na lepszą analizę zaburzeń. Niniejsza praca ma na celu zaprezentować Czytelnikowi najnowsze dokonania z zakresu diagnostyki funkcjonalnej rezonansu w psychiatrii. Autorzy przeprowadzili analizę i syntezę ustaleń płynących z prac badawczych na ten temat.
Słowa kluczowe: fMRI, neuroobrazowanie, zaburzenia psychiczne
Abstract
With the introduction of the functional magnetic resonance imaging (fMRI) previously unknown assessment of the central nervous activity became possible. The assessment that is not only structural but also combined functional allows to analyze psychiatric conditions more carefully. The main aim of this work is to present the most modern achievements in the field of functional resonance diagnosis in psychiatry and it is a summary of numerous outcomes deriving from research on it.
Key words: fMRI, neuroimaging, psychiatric disorders
Obraz kliniczny i farmakoterapia depresji – przegląd dla psychiatrów i lekarzy rodzinnych
Clinical picture and pharmacotherapy of depression – review for psychiatrists and general practitioners
Maja Polikowska, Bartosz Łoza, Kamil Chorążka, Beata Werbińska-Sienkiewicz
Klinika Psychiatrii, Oddział Fizjoterapii, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Mazowieckie Specjalistyczne Centrum Zdrowia im. prof. Jana Mazurkiewicza
Streszczenie
Rozpoznawalność nowych przypadków depresji w ciągu ostatnich 20 lat wzrosła w Polsce 10-krotnie. Prognozy Światowej Organizacji Zdrowia są coraz bardziej niepokojące i coraz wyraźniej widać, że konsekwentnie się one sprawdzają. Depresja stała się chorobą cywilizacyjną, wysoce inwalidyzującą społeczeństwo. Niestety, wciąż główne koszty zaburzeń depresyjnych to nie nakłady na opiekę zdrowotną, nie koszty związane z lekami refundowanymi, lecz środki przeznaczane na renty i zasiłki chorobowe dla osób cierpiących na zaburzenia afektywne. Pacjenci rozpoczynają leczenie zbyt późno lub z powodu złych diagnoz i nie do końca dobrze sprofilowanego leczenia przerywają je. Konsekwencją tego są powikłania spowodowane długo trwającym procesem chorobowym, takie jak: choroby somatyczne, zaburzenia immunologiczne, zespoły przewlekłego zmęczenia, bóle i napięcie mięśniowe, a także przypadki śmierci w wyniku samobójstwa. Szybsza interwencja (na szczeblu lekarzy pierwszego kontaktu), lepsza świadomość istnienia różnych obrazów klinicznych depresji, a także znajomość farmakologii leków przeciwdepresyjnych pozwalają na znaczące skrócenie czasu trwania choroby, a co za tym idzie, szybszy powrót do zdrowia. Z czasem najważniejszą sprawą staje się zminimalizowanie ryzyka nawrotu zaburzeń afektywnych, co osiągnąć można
dzięki ciągłości leczenia (min. 6 miesięcy regularnego przyjmowania leku).
Słowa kluczowe: leki przeciwdepresyjne, lekarz rodzinny, lekarz pierwszego kontaktu, decyzja terapeutyczna
Abstract
The rate of diagnosis of new cases of depression in recent 20 years has increased tenfold in Poland. Forecasts of World Health Organization are increasingly worrisome and there are visible consequences of how these forecasts becoming real. Depression has become a disease of civilization, with increasing level of disability among the population.
Unfortunately, still the main costs of depression are not ones spending on health care, nor the costs associated with refunding drugs but resources which are used to pay pensions and sick leaves for people suffering from affective disorders. Patients start treatment too late and because of inaccurate diagnoses or not entirely well-profiled medicines, drop out the treatment. Due to long-term complications of depression, there are some serious consequences: somatic disorders, immune disorders, chronic fatigue and increased muscle pain and tension or even suicides. Faster intervention (GP level), better awareness of different clinical pictures of depression as well as knowledge of pharmacology of antidepressants can considerably shorten the duration of illness hence faster recovery. An extremely important issue is to minimize the risk of recurrence of affective disorders which can be achieved through continuity of treatment (at least 6 months regular intake of antidepressant).
Key words: antidepressants, general practitioner, treatment decision
Politerapia w psychiatrii
Polytherapy in psychiatry
Iwona Patejuk-Mazurek
Klinika Psychiatrii, Oddział Fizjoterapii, Warszawski Uniwersytet Medyczny
Mazowieckie Specjalistyczne Centrum Zdrowia im. prof. Jana Mazurkiewicza w Pruszkowie
Streszczenie
Politerapia jest częstą opcją terapeutyczną w leczeniu chorób psychicznych. Schematy terapeutyczne publikowane przez organizacje psychiatryczne na świecie proponują zarówno monoterapię (typowo w leczeniu schizofrenii), jak i stosowanie kilku leków łącznie (typowo w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej). Ponadto codzienna praktyka kliniczna i dbałość o dobre funkcjonowanie pacjenta, związane z pojęciem efektywności leczenia, powodują podejmowanie prób łączenia leków, niemieszczących się w proponowanych standardach farmakoterapii, a są oparte na opisach przypadków, działaniu receptorowym leków i tolerancji leczenia przez konkretnego pacjenta. W artykule autorka odnosi się do kwestii stosowania politerapii w chorobach psychicznych i jej przydatności w codziennej praktyce klinicznej.
Słowa kluczowe: politerapia, schizofrenia, depresja, choroba afektywna dwubiegunowa, schematy terapeutyczne
Abstract
Polytherapy is common therapeutic strategy in treatment of mental illnesses. Algorithms published by psychiatric organizations suggest using monotherapy (e.g. in schizophrenia) and polytherapy (e.g. in bipolar disorder). Moreover, everyday clinical practice and taking care of good functioning of the patient, which are connected with treatment efficacy, are the reasons for combining drugs, which are not indicated in pharmacological standards, but which are supported by case reports, receptor mechanisms of action and tolerability of the individual patient. In this article author discussed topics concerning polytherapy in the treatment of mental diseases and usefulness of polytherapy in everyday clinical practice.
Key words: polytherapy, depression, schizophrenia, bipolar disorder, algorithms