I Międzynarodowa Studencka Konferencja Neuropsychiatryczna 2017
I international neuropsychiatric students ’ conference 2017
Data konferencji: 26 listopada 2017 r.
STRESZCZENIA KONFERENCYJNE
I Międzynarodowa Studencka Konferencja Neuropsychiatryczna 2017
I international neuropsychiatric students ’ conference 2017
Data konferencji: 26 listopada 2017 r.
STRESZCZENIA KONFERENCYJNE
Punkt widzenia ekspertów nt. rozpoznawania i leczenia depresji oraz zaburzeń lękowych przez lekarzy POZ
Point of view of experts on recognition and treatment of depression and anxiety disorders by general practitioners
Bartosz J. Sapilak1, Radosław Tymiński2
1 Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej, Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu
2 Radca prawny, www.prawalekarza.pl
STRESZCZENIE
Depresja i zaburzenia lękowe dotykają co piątego pacjenta zgłaszającego się do lekarza POZ. Wczesne rozpoznanie, włączenie prawidłowego leczenia i właściwy nadzór nad jego prowadzeniem są w tych przypadkach kluczowe i leżą w kompetencji lekarza POZ. Wsparcie psychiatry wymagane jest w sytuacji istnienia głębokich zaburzeń nastroju lub ujawnienia myśli samobójczych. Niezbędny warunek prawidłowego rozpoznania depresji i zaburzeń lękowych to traktowanie ich jako zespołu chorobowego. Uznanie prezentowanych objawów za przejaw innej choroby lub wyraz trudności o charakterze psychospołecznym oddala wdrożenie skutecznej terapii. W niniejszej pracy przedstawiamy główne reguły postępowania i omawiamy zasady terapii oraz podstawy refundacji leków.
Słowa kluczowe: lekarz rodzinny, depresja, lęk, leczenie
ABSTRACT
Depression and anxiety disorders affect every fifth patient. Early diagnosis, the inclusion of proper treatment and appropriate supervision of the conduct of therapy are in these cases, the key and lie within the competence of the doctor. Psychiatrist support is required in the case of deep mood disorders or the disclosure of the suicidal patient. A necessary condition for the proper diagnosis of depression and anxiety disorders is to treat them as a team. The recognition of the symptoms presented by the manifestation of another illness, or the word psychosocial difficulties, shall reject the implementation of effective therapy. In this paper, we present the basic principles of conduct, we discuss the principles and fundamentals of reimbursement of medicines.
Key words: family doctor, depression, anxiety, treatment
Hiponatremia w szpitalu psychiatrycznym: wyniki badań laboratoryjnych i przebieg choroby u pacjentów psychotycznych, obserwacja 3-letnia
Hyponatraemia in psychiatric hospital: laboratory measures and course of illness in psychotic inpatients, 3-year follow-up
Piotr Antoni Woźniak1–3, Małgorzata Olędzka-Oręziak4,5, Marcin Czarnocki6, Magdalena Wiktorowicz-Górecka4, Kazimierz Andrzej Wardyn4
1 I Klinika Psychiatryczna, Instytut Psychiatrii i Neurologii w Warszawie
2 Kliniczny Oddział Psychiatryczny, Szpital Bielański im. Jerzego Popiełuszki w Warszawie
3 Klinika Endokrynologii, Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego w Warszawie
4 Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej, Klinika Chorób Wewnętrznych i Metabolicznych,
Warszawski Uniwersytet Medyczny
5 Klinika Nefrologii i Chorób Wewnętrznych, Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego w Warszawie
6 Centrum Zdrowia Psychicznego w Warszawie
STRESZCZENIE
Cel: Przedstawiamy wstępne wyniki badania przekrojowego mającego na celu opis zjawiska hiponatremii u hospitalizowanych na oddziałach psychiatrycznych.
Metodyka: Dane uzyskano z bazy elektronicznej SOLMED, zawierającej wyniki oznaczeń stężeń sodu w okresie 3 lat (2006–2008) oraz z dostępnej dokumentacji elektronicznej przebiegu hospitalizacji. W wybranej podgrupie z hiponatremią
analizowano korelacje pomiędzy jej wystąpieniem a czasem trwania i częstotliwością hospitalizacji.
Grupy badane: Analizie poddano 15 676 przyjęć na oddziały psychiatryczne w okresie 3 lat, podzielonych prawie równo, z przewagą ilościową w pierwszym roku badania. Największą podgrupę stanowili pacjenci psychotyczni (25–32% rocznie), z przewagą ilościową schizofrenii paranoidalnej (20–22% rocznie). Wykonano 16 925 oznaczeń stężenia sodu w surowicy, z przewagą u chorych z psychozą (F2x, 20%, n = 4876), uzależnieniem od alkoholu (F1x, 17%) i depresją (F32–F33, 10%), oznaczenia u kobiet wykonywano nieznacznie częściej niż u mężczyzn. W grupie pomiarów u pacjentów F2x dwa najczęstsze rozpoznania szczegółowe to schizofrenia paranoidalna (70%) oraz zaburzenie schizoafektywne (15%). Dokonano wyboru losowego 30 pacjentów z psychozą F2x i hiponatremią przy przyjęciu, porównując ich z 40 pacjentami z psychozą bez hiponatremii.
Wyniki: Stwierdzono 7,3-procentowe występowanie hiponatremii w oznaczeniach wykonanych u wszystkich pacjentów oddziałów psychiatrycznych oraz 1,8-procentowe w oznaczeniach u pacjentów z psychozą (1,1% dla schizofrenii paranoidalnej). Hiponatremia występowała dwukrotnie częściej w oznaczeniach u kobiet niż u mężczyzn. Pacjentów z hiponatremią przy przyjęciu cechowały istotnie dłuższy czas trwania choroby oraz wyższa liczba hospitalizacji.
Słowa kluczowe: hiponatremia, zaburzenia psychiczne, psychiatria, hospitalizacje
ABSTRACT
Aim: We present preliminary results of cross-sectional survey aimed to describe hyponatraemia among patients hospitalized in psychiatric units.
Methodology: Data were obtained from electronic database SOLMED containing all measures of sodium serum concentration made among inpatients in 3 years (2006–2008) periods as soon as electronic charts. Using a case-control study design, correlations between duration and frequency of hospitalizations and the risk of hyponatremia were assessed.
Groups: We found 15 676 psychiatric admissions near-equally distributed during three-year period with 2006 in excess. Patients with psychotic disorders F2x were mostly represented (25–32% per year) with prominent paranoid schizophrenia diagnosis (F20.0, 20–22% per year). 16 925 sodium blood measures were performed, mainly in patients with psychosis (F2x, 20%, n = 4876), alcohol dependency (F1x, 17%) and depression (F32–33, 10%) with slightly higher frequency in females than males. In the group of measures in patients with F2x diagnosis, 2 most frequent subdiagnoses were paranoid schizophrenia (70%) and schizoaffective disorder (15%). We randomly selected 30 patients with psychosis and hyponatremia on admission, compared with 40 patients suffering for psychosis without hyponatremia as controls.
Results: 7.3% prevalence of hyponatremia in all sodium measures in psychiatric units and 1.8% in measures with F2x diagnosis (with 1.1% in paranoid schizophrenia F20.0 subgroup). Hyponatremia was two-times more frequent in measures in women than men. All patients with hyponatremia on admission have significantly more prolonged duration of illness and higher frequency of hospitalization.
Key words: hyponatraemia, mental disorders, psychiatry, hospitalizations
Pregabalina w leczeniu zaburzeń lękowych i bólu neuropatycznego
Pregabalin in the treatment of anxiety disorders and neuropathic pain
Tomasz Sobów
Zakład Psychologii Lekarskiej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Streszczenie
Pregabalina jest lekiem o nietypowym mechanizmie działania (ligand dodatkowej podjednostki α2δ zależnych od potencjału błonowego kanałów wapniowych), początkowo zarejestrowanym do leczenia padaczki. Liczne badania porejestracyjne
pokazały, że lek ma duży potencjał działania w innych wskazaniach i może być cennym uzupełnieniem dostępnych opcji terapeutycznych, szczególnie w zespole lęku uogólnionego oraz bólu neuropatycznym (dotyczy to zwłaszcza neuropatii cukrzycowej,
neuropatii po półpaścu oraz ośrodkowym bólu neuropatycznym). Innym ciekawym wskazaniem do stosowania pregabaliny jest fibromialgia. Pregabalina jest na ogół lekiem dobrze tolerowanym, a do jej najczęstszych działań niepożądanych należą:
senność, astenia, zawroty głowy, obrzęk obwodowy oraz przyrost masy ciała. Lek praktycznie nie ulega metabolizmowi wątrobowemu i nie wiąże się z białkami osocza, co skutkuje minimalnym potencjałem interakcji farmakokinetycznych. Jest wydalany
praktycznie w całości przez nerki, wymaga dostosowania dawkowania u chorych z niewydolnością nerek. Zarówno w zespole lęku uogólnionego, jak i w bólu neuropatycznym pregabalina może być skuteczna w monoterapii i w terapii łączonej (np.
z SNRI).
Słowa kluczowe: pregabalina, gabapentynoidy, lęk uogólniony, ból neuropatyczny
Abstract
Pregabalin is an atypical drug, initially registered for the treatment of epilepsy, which acts as a ligand of α2δ protein, an auxiliary subunit of voltage-gated calcium channels. Many studies to date have shown that pregabalin has a potential to be used in other than epilepsy indications, and it was shown that, indeed, it might be useful in generalized anxiety disorder and neuropathic pain (with the emphasis of diabetic neuropathy, post-herpetic neuropathy and central neuropathic pain). Fibromyalgia is an yet another interesting indication. Pregabalin is mostly well tolerated while the most common side effects are: sedation, fatigue, dizziness, peripheral oedema and weight gain. The drug is de facto not metabolized by liver and its plasma proteins binding is minimal, which results in a close to zero risk of pharmacokinetic interactions. However, because it is excreted mostly by kidneys, it is reasonable to reduce dosage in subjects with kidneys insufficiency. Both in generalized anxiety and neuropathic pain, pregabalin might be useful as monotherapy and an add-on to other drugs.
Key words: pregabalin, gabapentinoids, generalized anxiety, neuropathic pain