Kwetiapina. W jakim celu stosujemy ten lek?
Quetiapine. What do we need this medicine for?

Bartosz Łoza, Iwona Patejuk-Mazurek, Paweł Pawełczak, Maja Polikowska

Neuropsychiatria. Przegląd Kliniczny
VOL. 1/Nr 2(2)/2009
ISSN 2080-4091
Online ISSN 2084-2619

Streszczenie:

Od 2005 roku kwetiapina jest najczęściej zapisywanym neuroleptykiem w USA. Równocześnie aż w około 70% zastosowań środek wykracza poza niszę wskazań antypsychotycznych. Lek zawdzięcza to w szczególności działaniom przeciwdepresyjnym, przeciwlękowym, stabilizacji nastroju, a przede wszystkim bezpieczeństwu stosowania. W pracy opisano przypadek pacjenta z pierwszym epizodem schizofrenii, o wcześniej wybitnie wyrażonej nietolerancji na farmakoterapię i cechach lekooporności, u którego zastosowanie kwetiapiny zredukowało objawy uboczne i przyczyniło się do poprawy stanu klinicznego.

Słowa kluczowe:
kwetiapina, neuroleptyki, objawy uboczne

Abstract:

From 2005 quetiapine is the most often prescribed antipsychotic in the USA. However, 70% of the drug is prescribed outside the antipsychotic indications (off-label). The present position of quetiapine results from its well-known properties like antideprssive, anxiolotyic, and mood stabilizing effects. It also reaches top position in all tolerance studies. A case of the early schizophrenia patient was presented. After a series of ineffective antipsychotic trials, inducing relentless and discouraging side-effects, proceeding administration of quetiapine, the patient improved substantially with quetiapine monotherapy.

Key words:
quetiapine, antipsychotics, side effects

 

Zaburzenia somatyczne u pacjentów hospitalizowanych w szpitalu psychiatrycznym
Somatic illnesses in patients hospitalized in psychiatric hospital

Julita Kwaśna, Bartosz Łoza, Iwona Patejuk-Mazurek, Paweł Pawełczak, Maja Polikowska, Joanna Grzesiewska, Anna Mosiołek, Rafał Wójcik

Neuropsychiatria. Przegląd Kliniczny
VOL. 1/Nr 2(2)/2009
ISSN 2080-4091
Online ISSN 2084-2619

Streszczenie:

Współistnienie i współzależność zaburzeń psychicznych oraz chorób somatycznych to przedmiot wielu badań. Termin psychosomatyczny wzbudza kontrowersje ze względu na swoją niejednoznaczność. Jest stosowany dla określenia grupy zaburzeń i chorób wynikających ze stresu, grupy zaburzeń nerwicowych czy często kojarzony z przypadkami paramedycznymi lub symulacją. Szczególne zależności dotyczą osób starzejących się, kiedy choroby somatyczne z reguły współistnieją z zaburzeniami depresyjnymi lub innymi przewlekłymi czy nawrotowymi dysfunkcjami psychicznymi. Autorzy przeprowadzili badanie skriningowe u 663 pacjentów hospitalizowanych psychiatrycznie, obejmując cały skład pacjentów przebywających w tym samym dniu w Szpitalu Tworkowskim, i ujawnili 74-procentowy poziom współchorobowości psychosomatycznej.

Słowa kluczowe:
współchorobowość psychosomatyczna, pacjenci hospitalizowani, szpitale psychiatryczne

Abstract:

The body converts psychological distress into physical symptoms and vice versa. The term "psychosomatic" has developed lots of connotations, like disorders attributed to stress, neuroticrelated illnesses or even malingering cases. Especially, the natural aging has a notable influence in the exacerbation or the development of psychosomatic disorders, most specifically in those generated by depression and other chronic or relapsing psychiatric conditions. Authors performed a screen of all inpatients available at one day at psychiatric hospital (Tworki State Hospital), unveiling 77% rate of psychosomatic co-morbidity.

Key words:
psychosomatic comorbidity, inpatients, psychiatric hospitals

 

Wenlafaksyna - nasila czy leczy przewlekłe bóle głowy?
Does venlafaxine intensify or treat chronic headache? Case study

Iwona Patejuk-Mazurek, Julita Kwaśna, Bartosz Łoza, Maja Polikowska, Paweł Pawełczak

Neuropsychiatria. Przegląd Kliniczny
VOL. 1/Nr 2(2)/2009
ISSN 2080-4091
Online ISSN 2084-2619

Streszczenie:

Opis przypadku: Autorzy artykułu opisują przypadek 39-letniej kobiety po raz pierwszy hospitalizowanej psychiatrycznie z powodu próby samobójczej spowodowanej zespołem depresyjnym, a bezpośrednio - silnym, przewlekłym, zaburzającym codzienne funkcjonowanie bólem głowy, niereagującym na środki analgetyczne i leczenie przeciwdepresyjne lekami z grupy SSRI. Pacjentka przez około 1,5 roku przed przyjęciem była ambulatoryjnie leczona z powodu objawów zespołu depresyjnego. Na oddziale wykonano pełną diagnostykę obrazową głowy, a do leczenia włączono wenlafaksynę 75 mg/d. Po ok. tygodniowym leczeniu bóle głowy znacznie się zmniejszyły, praktycznie ustąpiły w trzecim tygodniu od rozpoczęcia terapii. W trakcie leczenia nie obserwowano objawów niepożądanych, w tym wzrostów ciśnienia tętniczego krwi. 
Wnioski: Pomimo sugerowanych w literaturze stanów wzrostu ciśnienia i bólów głowy po wenlafaksynie lek ten skutecznie im przeciwdziałał.

Słowa kluczowe:
depresja, przewlekłe bóle głowy, wenlafaksyna

Abstract:

The authors describe a case of a 39-year old woman, first-time hospitalized psychiatrically because of depression and her suicidal attempt. The direct reason for suicidal attempt was the severe, chronic headache, which disturbed everyday functioning and did not response on any analgesic treatment and SSRIs. The patient was treated for 18 months because of depressive symptoms. During hospitalization, no pathological signs were unveiled in neuroimaging scans and treatment of venlafaxine was administered (75 mg/d). After one week of treatment the headache markedly decreased and after three weeks - completely resolved. No significant side effect, including high blood pressure, was observed. Conclusion: contrary to some references, venlafaxine was reducing headache and no increase of blood pressure was observed.

Key words:
depression, chronic headache, venlafaxine

 

ADHD u osób dorosłych
ADHD in adults

Magdalena Krupa, Paweł Bednarski, Maja Polikowska,Paweł Pawełczak, Małgorzata Wójcik, Bartosz Łoza

Neuropsychiatria. Przegląd Kliniczny
VOL. 1/Nr 2(2)/2009
ISSN 2080-4091
Online ISSN 2084-2619

Streszczenie:

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej, nazywany w Klasyfikacji ICD-10  "zespołem hiperkinetycznym" (hiperkinetic disorder; F90), a w DSM-IV "zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi" (ADHD, attention deficit/hyperactivity disorder), jest rozpoznawany u 5-10% dzieci i młodzieży, natomiast znacznie rzadziej diagnozowany u osób dorosłych (<5%). Obraz kliniczny u dorosłych jest inny niż u dzieci i młodzieży, ponieważ pacjenci wytwarzają różne mechanizmy kompensujące, objawy imitują inne zaburzenia psychiczne i choroby somatyczne lub wreszcie dochodzi do faktycznej ewolucji w zaburzenia innego rodzaju. Postępowanie w przypadku ADHD u dorosłych obejmuje złożone leczenie, będące kombinacją głównie farmakoterapii, interwencji behawioralnych i poradnictwa.

Słowa kluczowe:
ADHD u dorosłych, leki psychostymulujące, współchorobowość

Abstract:

Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is a neurobehavioral and developmental disorder characterized by the co-existence of attentional problems and hyperactivity. ADHD is affecting about 5 to 10% of children with symptoms starting before seven years of age. Because ADHD is a common chronic disorder in children, about the half of those individuals diagnosed in childhood continuing to have symptoms into adulthood. Up to 5% of adults are estimated to live with ADHD. Adults with ADHD tend to develop coping mechanisms to compensate for their impairments. ADHD symptoms of adults can be difficult to differentiate from other psychiatric disorders or other general medical illnesses. Some patients evolve into other psychiatric disorders. ADHD management in adults involves the combination of mostly medications, behavioral interventions and counseling.

Key words:
Adult ADHD, psychostimulants, co-morbidity